Ordesa, hart van de Pyreneeën

'Ordesa y Monte Perdido', in de provincie Huesca (Aragón) werd precies drie weken na de 'Montaña de Covadonga' (later uitgebreid tot 'Picos de Europa') uitgeroepen tot Nationaal Park (16 april 1918). Volgens de Griekse mythologie rust op deze plek het lichaam van Pirene, dochter van Bebrix, koning van Narbona. Zij is de naamgeefster van de bergketen, die Ordesa herbergt: de Pyreneeën, een natuurlijke grens, die een groot deel van de geschiedenis van het Iberische Schiereiland heeft bepaald.

Vanzelfsprekend accepteert de natuur geen administratieve, door de mens opgelegde verschillen en het 'edelweiss' -embleem van Ordesa- of de lammergier maakt het weinig verschil of ze nu aan Franse of Spaanse zijde te zien zijn. Desondanks begrenst Ordesa de Spaanse kant met aan de andere kant het Franse 'Parc National des Pyrénées'. In 1982 werd het park uitgebreid met de valleien van Añisclo, Escuaín en Pineta. Daardoor kreeg het zijn huidige omvang van 15.608 ha.

 De hoogste toppen van Ordesa zijn: Monte Perdido (3.355 m.), Cilindro de Marboré (3.328 m.) en Soum de Ramond (3.241 m.).

Binnen de flora komen er vooral de beuk, de den (de zwarte den, tussen 1.700 en 2.100 m.) en de spar voor. Verder komen er meer dan 1500 bloemensoorten voor, waaronder de eerder genoemde 'Edelweiss'.

Onder de fauna kunnen we rekenen op de lammergier -met een spanwijdte van maar liefs drie meter- die binnen ons werelddeel uitsluitend nog in dit gebied voorkomt. Helaas zijn er nog ongeveer 60 paren van te vinden. Verder kan de bezoeker er aangenaam verrast worden door silouetten in de lucht van o.a. de buizerd, de slangenarend, de sperwer en de zwarte wouw. Andere van de rond de 170 vogelsoorten, die men er kan aantreffen, zijn de koningsspecht en de zwarte specht.

Grote zoogdieren zijn er echter niet te vinden: de wolf stierf er tegen het einde van de 19de eeuw uit en de bruine beer huist eerder in de vallei van Arán. Daarentegen wonen er 32 andere zoogdierensoorten, waaronder de marter, de vos, de das, de bergkat en de otter. De Pyrenese desman -een mollensoort, die in het water leeft- is endemisch voor dit gebied. Onder de 8 reptielensoorten behoren de Pyreneënkikker en de Pyreneëenbeeksalamander, beide endemisch.

Sinds 1997 staat 'Ordesa y Monte Perdido' samen met een deel van zijn Franse buurman op de lijst van Werelderfgoed van de Unesco. Het park werd daarmee tevens een Unesco-biosfeerreservaat.

>>Meer informatie.