Het Andalusisch paard is afkomstig uit Andalusië in het zuiden van Spanje. De oorsprong van het ras is niet zeker. Volgens sommigen is het een inheems en zuiver ras. Anderen houden het er op dat het ras het resultaat is van een kruising tussen inheemse paardenrassen en de afstammelingen van het Przewalski paard, meegebracht door de Iberiërs, en het Tarpan paard, geïntroduceerd door de Kelten.
Al in de Oudheid werden de paarden van het schiereiland geprezen door volkeren, die ermee in contact kwamen, van Phoeniciërs en Carthagers tot Romeinen en later de Moren. Met de invasie door de laatstgenoemden, kwamen ook hun eigen paarden naar het schiereiland over en vermoed wordt dan ook dat die ook invloed hebben gehad op het tegenwoordige Andalusisch paardenras.
Het Andalusisch paard bezit evenwichtige verhoudingen. Het hoofd is niet te groot en niet te klein, hij heeft een perfect profiel en grote expressieve ogen. De hals is boogvormig en de achterhand bij het begin van de staart is mooi afgerond. Hij heeft een lange gespierde rug, korte gespierde voorpoten, weelderige manen en staart. Maar belangrijker nog: hij heeft een goed temperament. Hij is intelligent en meegaand van aard. Dat maakt hem geschikt voor allerlei vormen van paardrijden, o.a. tijdens het stierengevecht in de arena. Hij is ook vooral geschikt voor de dressuurkunst; echter niet zozeer voor races.
